Hé lange, is het koud daarboven?
Door: francaduym
Blijf op de hoogte en volg Franca
30 Augustus 2011 | Ierland, Cork
Uitgaan in Cork. Wat een ervaring! ALLE meisjes (echt waar, geen uitzondering) dragen teveel make-up en te weinig kleding. Heb welgeteld 1 meisje in een spijkerbroek gezien, de rest had allemaal blote benen. Hele, hele blote bonen. Net als een bloot bovenlijf en/of buik. En torenhoge hakken. Kijk, als het nou lekker zomer was, 's nachts nog een graad of 19, 20, oké. Maar bij 13 graden en regen? Voelde me toch wat raar met mijn panty en jasje. Door de hakken voelde ik me geen reuzin, hoewel ik wel een hoop: 'You're not that tall!' 'Eh.. I'm wearing flats.' 'OMYGOSH!!' te horen heb gekregen. Afgezien van dat was het supergezellig, en heerlijk om de volgende dag wakker te worden omdat je om 3u alweer in je bedje ligt en weinig hebt gedronken omdat een wijntje 6 euro kost. En een biertje ook. Ik durfde niet eens te vragen naar de andere drankjes.
Zondagmiddag om 2 uur begon het dan echt. Mijn gastmoeder kwam me ophalen en we reden samen naar mijn nieuwe huis. Daar ontmoette ik mijn gastvader en de drie hyperactieve kids die mijn werk zijn voor de komende negen maand. Na anderhalf uur tijd met ze gespendeerd te hebben was ik al kapot. Nou was mijn nachtrust de afgelopen week ook niet echt iets om over naar huis te schrijven, maar gott im himmel, wat een drukte! Waar ik me nu al aan erger - ze zijn verwend. Ze willen alles of ze willen dat en ze willen het met die persoon en ze willen het NU. Verder zijn ze echt best lief, maar ik snap gewoon niet hoe je als ouder je kind laat gaan of er op in gaat als het om een specifiek koekje vraagt en het anders op een krijsen zet, of als het 20 minuten staat de jammeren onder aan de trap. In mijn wereld word je dan gewoon naar je kamer gestuurd, en als je om een koekje vraagt krijg je een koekje, niet een snack naar jouw keuze. Verder eten ze regelmatig vissticks en wafels voor lunch, wat me dan ook weer niet echt verantwoord lijkt. Het kromme is dat ze dus wel best wat afsnoepen en ongezond lunchen en ontbijten (gesuikerde cornflakes en witbrood... heb vandaag de sprong gewaagd en nu hebben we gelukkig bruin brood!), maar vervolgens maar 1 beker ranja mogen.
Mijn taakomschrijving is vooralsnog wat vaag. Ik heb gisteren een mega vakantie was uitgehangen, opgehaald, gestreken en opgevouwen en de vaatwasser in en uitgepakt en geveegd ('want dat is makkelijker dan een stofzuiger'... oké?), maar ik krijg vast wat meer duidelijkheid naarmate de tijd loopt. Het bizarre is, de vader, George, is een oproepkracht en was vandaag de hele dag thuis, maar behalve de lunch klaarmaken en de auto stofzuigen omdat ze net terug zijn van vakantie heeft hij niks gedaan. Toen ik hem iets gerelateerd aan de was vroeg, kon hij geen antwoord geven want: 'Mairìn (Morien) always does it'. Goed, het is natuurlijk een andere cultuur en zo, maar als je thuis bent en je hebt niks beters te doen, dan help je mee. Je bent wel volwassen hoor.
Ailbhe (Elwa, waarin je de eerste 'e' wat langer aanhoud) van 5 is echt een prinsesje, ze heeft alles roze en glitter en houdt van barbies. Ze heeft een lelieblank huidje en idyllisch blondrood haar met helderblauwe ogen. Wel wil ze heel graag met me spelen de hele tijd, ook als ik vrij ben.
Donnacha (Donnaka) van bijna 4 is wat rustiger. Hij is de observeerder. Wel is hij de jammerigste van de drie, hij is degene die rustig een uur doorgaat met vragen of ik kan helpen met tekenen, maakt niet uit of we aan het eten zijn of wat er ook gebeurt, hij wil iets en hij wil het op dat moment.
Seoirse (Sjorsje) van bijna 2, daar heb ik een zwak voor. Hij is heel avontuurlijk en heeft een ondeugende twinkeling in zijn helderblauwe oogjes. Hij kan zichzelf al vermaken en is nergens bang voor, dat is wel leuk. Hij zeurt ook niet zoveel, hij is meestal gewoon nieuwsgierig en blij. En hij geeft de liefste knuffels ooit.
Gisteren en vandaag zijn we naar de speeltuin geweest, een activiteit die denk ik elke dag gaat plaatsvinden, en... ik ontmoette een andere au pair! We zijn gisteravond de stad in geweest om even rond te kijken en wat te drinken in een vage bar, was erg gezellig. Het enige wat te betalen is is cider, wat lekker is, waar je een fatsoenlijke fles van krijgt en er zit ook niet zoveel alcohol in. Vanavond gaan we naar de film met nog wat andere au pairs die zij dan weer kent. Leuk, ontmoet ik ook wat andere lotgenootjes, kan ik zien hoe hun het hebben! Wel hoop ik ook 'gewone' mensen te ontmoeten, want de hele dag omgeven zijn door kids en de rest van de dag omgaan met mensen die het hebben over de kids.. dat wordt 'm niet voor mij.
Op vind ik het allemaal behoorlijk eng en vraag ik me af of ik dit wel 9mnd volhoud, maar ik denk dat als de kinderen morgen naar school gaan er ook wel wat meer routine in komt en dat het dan makkelijker gaat. Het is ook nog lastig omdat Mairìn en George hun werktijden nog niet hebben en me dus niet duidelijkheid kunnen geven qua vrije dagen. Hoe het er nu uit ziet is elke dag om 7u opstaan en dan wisselende tijden vrij en 1 of 2 avonden babysitten. Ik moet deze zaterdagavond babysitten, waar ik dan iets minder gelukkig mee ben. Maar goed, vrijdagavond schijn je ook leuk uit te kunnen gaan!
Ik hoop de volgende keer wat positievers van me te kunnen laten horen, nou ja, ik hoop dat ik de volgende keer zelf wat positiever ben over dit hele idee.
Zondagmiddag om 2 uur begon het dan echt. Mijn gastmoeder kwam me ophalen en we reden samen naar mijn nieuwe huis. Daar ontmoette ik mijn gastvader en de drie hyperactieve kids die mijn werk zijn voor de komende negen maand. Na anderhalf uur tijd met ze gespendeerd te hebben was ik al kapot. Nou was mijn nachtrust de afgelopen week ook niet echt iets om over naar huis te schrijven, maar gott im himmel, wat een drukte! Waar ik me nu al aan erger - ze zijn verwend. Ze willen alles of ze willen dat en ze willen het met die persoon en ze willen het NU. Verder zijn ze echt best lief, maar ik snap gewoon niet hoe je als ouder je kind laat gaan of er op in gaat als het om een specifiek koekje vraagt en het anders op een krijsen zet, of als het 20 minuten staat de jammeren onder aan de trap. In mijn wereld word je dan gewoon naar je kamer gestuurd, en als je om een koekje vraagt krijg je een koekje, niet een snack naar jouw keuze. Verder eten ze regelmatig vissticks en wafels voor lunch, wat me dan ook weer niet echt verantwoord lijkt. Het kromme is dat ze dus wel best wat afsnoepen en ongezond lunchen en ontbijten (gesuikerde cornflakes en witbrood... heb vandaag de sprong gewaagd en nu hebben we gelukkig bruin brood!), maar vervolgens maar 1 beker ranja mogen.
Mijn taakomschrijving is vooralsnog wat vaag. Ik heb gisteren een mega vakantie was uitgehangen, opgehaald, gestreken en opgevouwen en de vaatwasser in en uitgepakt en geveegd ('want dat is makkelijker dan een stofzuiger'... oké?), maar ik krijg vast wat meer duidelijkheid naarmate de tijd loopt. Het bizarre is, de vader, George, is een oproepkracht en was vandaag de hele dag thuis, maar behalve de lunch klaarmaken en de auto stofzuigen omdat ze net terug zijn van vakantie heeft hij niks gedaan. Toen ik hem iets gerelateerd aan de was vroeg, kon hij geen antwoord geven want: 'Mairìn (Morien) always does it'. Goed, het is natuurlijk een andere cultuur en zo, maar als je thuis bent en je hebt niks beters te doen, dan help je mee. Je bent wel volwassen hoor.
Ailbhe (Elwa, waarin je de eerste 'e' wat langer aanhoud) van 5 is echt een prinsesje, ze heeft alles roze en glitter en houdt van barbies. Ze heeft een lelieblank huidje en idyllisch blondrood haar met helderblauwe ogen. Wel wil ze heel graag met me spelen de hele tijd, ook als ik vrij ben.
Donnacha (Donnaka) van bijna 4 is wat rustiger. Hij is de observeerder. Wel is hij de jammerigste van de drie, hij is degene die rustig een uur doorgaat met vragen of ik kan helpen met tekenen, maakt niet uit of we aan het eten zijn of wat er ook gebeurt, hij wil iets en hij wil het op dat moment.
Seoirse (Sjorsje) van bijna 2, daar heb ik een zwak voor. Hij is heel avontuurlijk en heeft een ondeugende twinkeling in zijn helderblauwe oogjes. Hij kan zichzelf al vermaken en is nergens bang voor, dat is wel leuk. Hij zeurt ook niet zoveel, hij is meestal gewoon nieuwsgierig en blij. En hij geeft de liefste knuffels ooit.
Gisteren en vandaag zijn we naar de speeltuin geweest, een activiteit die denk ik elke dag gaat plaatsvinden, en... ik ontmoette een andere au pair! We zijn gisteravond de stad in geweest om even rond te kijken en wat te drinken in een vage bar, was erg gezellig. Het enige wat te betalen is is cider, wat lekker is, waar je een fatsoenlijke fles van krijgt en er zit ook niet zoveel alcohol in. Vanavond gaan we naar de film met nog wat andere au pairs die zij dan weer kent. Leuk, ontmoet ik ook wat andere lotgenootjes, kan ik zien hoe hun het hebben! Wel hoop ik ook 'gewone' mensen te ontmoeten, want de hele dag omgeven zijn door kids en de rest van de dag omgaan met mensen die het hebben over de kids.. dat wordt 'm niet voor mij.
Op vind ik het allemaal behoorlijk eng en vraag ik me af of ik dit wel 9mnd volhoud, maar ik denk dat als de kinderen morgen naar school gaan er ook wel wat meer routine in komt en dat het dan makkelijker gaat. Het is ook nog lastig omdat Mairìn en George hun werktijden nog niet hebben en me dus niet duidelijkheid kunnen geven qua vrije dagen. Hoe het er nu uit ziet is elke dag om 7u opstaan en dan wisselende tijden vrij en 1 of 2 avonden babysitten. Ik moet deze zaterdagavond babysitten, waar ik dan iets minder gelukkig mee ben. Maar goed, vrijdagavond schijn je ook leuk uit te kunnen gaan!
Ik hoop de volgende keer wat positievers van me te kunnen laten horen, nou ja, ik hoop dat ik de volgende keer zelf wat positiever ben over dit hele idee.
-
30 Augustus 2011 - 16:03
Tom S:
Goed bezig! Aanpakken die kindjes, de zweep erover.
"In mijn wereld word je dan gewoon naar je kamer gestuurd" - Respect ;)
Keep us posted! -
30 Augustus 2011 - 18:55
Renate:
Leuk verslag, ik wens je veel succes -
30 Augustus 2011 - 19:05
Angret:
Neem de tijd..........succes!!!!! -
01 September 2011 - 16:45
Oma Janny:
leuk om te lezen over je ervaringen. wens je veel succes liefs -
04 September 2011 - 06:03
Opa Duym:
Al het begin is moeilijk, maar het lijkt me toch oojk heel leerzaam zo,n heel ondere gezins- of misschiedn wel landscultuur. Wat die vader s rol in het gezin betreft: In mijn jeugd hadden vaders die rol en wat die meisjes en hun kleding betreft: Ik ben eens in Engeland geweest, waar ik op een uitgangsavon d jonge meisjes zag lopen, die bij mij de reactie opriepen: slettebakken, vreselijk ordinair in mijn ogen. Wat die kinderen betreft:zie de reactie van Tom, maar dan zonder zweep.
Volgens mij redt je het wel
Heel erg bedankt voor je leuke , kleurrijke verslag. We kijken uit naar het vervolg.
Oma en Opa -
04 September 2011 - 10:12
Debbie:
Hey die Franca,
Wat leuk dat je in Cork zit. Nanne en ik zijn daar ooit voor een fietsvakantie geweest en de vlucht was naar Cork. De laatste dag van de vakantie zijn we daar dus even geweest.
Ik zie het allemaal wel: weinig drank, veel werk! Dat wordt afzien ;-)
Het wordt vast wel heel erg leuk en natuurlijk is het even wennen als je ineens drie van die kleine kinderen in een gezin vindt; dat is gewoon hectisch, maar voordat je het weet, ben je eraan gewend. Bij jullie was het vroeger ook niet erg stil thuis (kwam niet alleen door je vader!).
Nou, we berichten je binnenkort nog wel eens wat langer. We zijn net terug van vakantie en ik ben de mail even aan het bekijken.
Groetjes, sterkte en liefs,
Debbie & Nane
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
